معمولاً هنرجوها در جلسه مشاوره کلاس ساز، دوست دارن یک پاسخ کوتاه برای این سوالشون بشنون؛ مثلاً «سه ماه»، یا «دو سال»... اما چون خیلی سوال مهم و پیچیده‌ایه، براش پاسخ نسبتاً طولانی‌ای دارم.
نوازندگی، یک مهارته؛ مهارتی که باهاش میتونید صداها رو اونطور که دوست دارید به وجود بیارید و فضا بسازید. خیلی وقتا دوست دارید صداهایی رو که قبلاً شنیدید (آهنگای محبوبتون رو) بازسازی کنید، یا اصلاً در لحظه بتونید بداهه صداهایی رو متناسب با حستون خلق کنید.
از لحظه اولی که یک ساز رو بدون دیدن هیچ آموزشی به دست میگیرید و ظاهراً ناشیانه شروع میکنید به درآوردن صدا از سیمهاش، شما دارید این فرایند ساختن صداها رو تجربه میکنید. حالا روند آموزش بهتون کمک میکنه در شکل دادن به این صداها، جزئیات بیشتری رو رعایت کنید و آنچه رو که توی ذهنتون دارید، بتونید شفاف‌تر بیان کنید. همونطور که گفتم، این فرایند از لحظه اول مواجهه با ساز، شروع میشه و اگر توی مسیر آموزش به سمت جلو حرکت داشته‌باشید، هیچوقت این توجه به جزئیات بیشتر، تمومی نخواهد داشت.
پس میتونیم اینجوری بگیم که فرایند آموزش، هیچوقت «تموم» نمیشه؛ و هرکسی به اندازه‌ای که دوست داره به جزئیات صداهایی که با سازش تولید میکنه شکل بده و زیباتر و تأثیرگذارترشون کنه، در مسیر آموزش پیش میره.
اما آیا اینکه فرایند آموزش هیچوقت تموم نمیشه، یعنی باید تا آخر عمرمون کلاس گیتار رو ادامه بدیم؟
قطعاً نه! شما وقتی فرایند آموزش رو شروع میکنید، در ماه‌های اول، تازه با زبان نوشتاری موسیقی آشنا میشید و نت‌های روی ساز رو یاد میگیرید و آروم آروم ملودی‌های ساده‌ای رو میتونید بزنید. وقتی چهار-پنج ماه این مسیر رو ادامه دادید، میتونید با ضربات آزاد (تکنیکی در نوازندگی گیتار) دوبل نت (یعنی دو نت بصورت همزمان) بنوازید و به شما این امکان رو میده که در قطعه، هم خط ملودی اصلی و هم بخش همراهی‌کننده رو بصورت همزمان اجرا کنید. در سال دوم آموزش، شما وارد نواختن قطعات به شکل تک‌نوازی میشید و به مرور، قطعات پیچیده‌تری رو میتونید اجرا کنید. اما از یک مرحله‌ای به بعد، شما این نیاز رو حس خواهید کرد که در اجراتون، جزئیات مربوط به کیفیت صدا و اصول زیبایی‌شناسی و سبک‌شناسی و... رو هم درنظر بگیرید و این مسیر از سال دوم و سوم نوازندگی به بعد، باید همراه باشه با تحقیق و کنجکاوی خود هنرجو و ممکنه نیاز داشته باشه با معلم‌های بزرگ دیگری کلاس برداره، در کارگاه‌ها و مسترکلاس‌‌ها شرکت کنه و مطالعه مرتبط داشته‌باشه؛ حالا ممکنه کلاس سازش رو بصورت هفتگی زیرنظر معلمش بعنوان یک راهنما در این مسیر ادامه بده، یا بتونه خودش تمریناتش رو منظم پیش ببره و هرچندوقت یکبار قطعاتشو برای معلم اجرا کنه و ازش ایده بگیره.